Babygebaren: wat zegt je kind?
Vanaf ongeveer anderhalf jaar zeggen kinderen hun eerste herkenbare woordjes. Maar contact maken doen ze al vanaf hun geboorte. Huilen, aankijken, lachen, wijzen, kraaien, het zijn allemaal manieren om te laten merken waar ze behoefte aan hebben. Voor een volwassene is het soms moeilijk te begrijpen wat een kind bedoelt. Vaak wordt het raden wat bepaald gedrag betekent en dat kan voor beiden frustrerend zijn.
Een betere band
De meeste baby’s zijn vanaf zes maanden in staat woorden die ze horen te verbinden met wat ze zien of ervaren. Vanaf ongeveer acht maanden kunnen ze ook zelf gebaren nadoen. Als je in één beweging duidelijk maakt dat je bijvoorbeeld dorst hebt of met een bal wilt spelen, scheelt dat een boel frustratie. Via gebaren geven kinderen aan wat ze beleven en wat ze interesseert. Ze kunnen ook zelf een ‘gesprekje’ beginnen. Gebaren versterken zo de band tussen kinderen en de volwassenen die voor hen zorgen. Je moet elkaar immers aankijken als je een gebaar wilt laten zien. En als de ander je dan meteen begrijpt, lucht dat enorm op. Kinderen vergroten via gebaren bovendien hun woordenschat en taalbegrip. Dat is alvast een goede voorbereiding op de basisschool.
Al spelend oefenen
In onze babygroepen leren de kinderen spelenderwijs welke woorden bij welke gebaren horen. De pedagogisch medewerkers verbinden deze met de thema’s van dat moment. Rond het thema ‘Eten en drinken’ oefenen ze bijvoorbeeld met het gebaar voor ‘broodje’. Ook voor begrippen als ‘sorry’ en ‘dank je wel’ bestaan specifieke gebaren. Het programma is gebaseerd op de Nederlandse Gebarentaal.
Uit de praktijk
Onze pedagogisch medewerkers geven aan dat de baby’s veel plezier hebben in het aanleren van gebaren. En dat ze meer rust ervaren in de groepen, omdat ze beter kunnen inspelen op de behoeften van de kinderen. Ook ouders reageren positief. Zij zijn verrast over wat hun kind al begrijpt en welke verbanden hij of zij kan leggen.
