Onze Hero: Lucie Duin
Lucie Duin is 32 en werkt als Pedagogisch Medewerker op de BSO Henk van Turnhoutpad.
Even voorstellen: wie ben je en wat is je achtergrond?
Na verschillende studies en banen ben ik erachter gekomen waar ik me thuis voel: op de BSO van Henk van Turnhoutpad! Deze locatie is gevestigd in sportpark Olympia, waardoor wij veel ruimte hebben om te kunnen sporten. Hier heb ik heel veel lol met kinderen van 7,5 t/m 12 jaar.
Van jongs af aan wist iedereen om me heen wat hij/zij graag wilde worden: voetballer, popster, bakker, werken bij de brandweer, noem maar op. Maar toen ik na de Havo een belangrijke keuze moest maken over mijn toekomst, was ik nog helemaal niet zover! Ik besloot eerst te gaan werken en heb uiteindelijk Management Assistant op Schoevers gestudeerd. Maar ik merkte dat het werken als secretaresse me onzeker maakte. Van de 100 dingen die ik goed deed, maakte ik mij druk om één ding dat fout ging. Uiteindelijk heb ik op jonge leeftijd een heftige burn-out gehad en zat ik opeens thuis. Dit was een keerpunt in mijn leven.
Ik heb het roer volledig omgegooid en ben gaan werken als Hospitality Hostess. Hier kreeg ik een ontzettende energieboost van! Ik had weer zin om naar mijn werk te gaan en merkte dat het vak mij goed lag door mijn enthousiasme. Dit heb ik dan ook 10 jaar met heel veel plezier gedaan.
Toch had ik altijd het gevoel dat ik nog steeds wat miste. Op dat moment korfbalde ik al jaren fanatiek mee met het 1e team van DKV IJmuiden. Tevens gaf ik al jaren gymles aan kinderen van 3 t/m 6 jaar. Iedereen zei: ‘je moet wat met kinderen gaan doen, je bent zo leuk met ze.’ Hier ben ik over na gaan denken en ik heb me laten omscholen tot Gespecialiseerd Pedagogisch Medewerker. Toegegeven: het was een wat impulsieve beslissing, maar ik heb hier tot op de dag van vandaag totaal geen spijt van!
Wat ik met dit verhaal eigenlijk wil zeggen: het is oké als je het even niet meer weet. Waarschijnlijk komen we onszelf allemaal wel een keer tegen. Het is oké om over je onzekerheden te praten en misschien nog wel belangrijker: accepteer je dit van jezelf als het even tegenzit en kun je de draad weer oppakken? Wat heb je daarvoor nodig?
Dit probeer ik ook elke dag weer mee te geven aan ‘mijn’ kinderen op de groep. In deze leeftijdscategorie willen kinderen zichzelf bewijzen aan de wereld en zijn hierdoor heel prestatiegericht. Van winnen krijgen ze zelfvertrouwen en van verliezen worden ze onzeker. Als Pedagogisch Medewerker moet je dus eigenlijk een heel groot inlevingsvermogen hebben, want je bent tenslotte een: coach, juf/meester, mentor, ‘psycholoog’, moeder/vader of zus/broer voor de kinderen. De impact die jij hebt is groot en daarom vind ik dat dit de leukste baan is die er bestaat!
Wat vind je het leukste aan je werk?
De zomervakanties by far! Het begint al met de voorpret: met de kinderen praten over wat ze graag willen doen in de zomervakantie. Na een maand van plannen en organiseren (handig zo’n secretaresseopleiding) wordt het vakantieprogramma via de Ouderapp verstuurd. En dan begint het feest: hele dagen met de kinderen activiteiten doen, samen eten en drinken, deelnemen aan workshops, beetje chillen en uiteraard de uitstapjes. Doordat je meer tijd hebt voor de kinderen bouw je met een aantal van hen een bijzondere band op. Hun openheid geeft mij een gevoel van waardering. Zij vertrouwen op mij en ik vertrouw wederzijds op hen. Ik zie mijzelf ook niet boven de kinderen staan, maar zie hen als gelijken. Ik stuur eigenlijk alleen bij waar het nodig is.
Wat is je leukste ervaring of avontuur bij Hero geweest?
Het klinkt misschien cliché, maar echt te veel om op te noemen! Ik ben begonnen met stage lopen vanaf 2019 en tussendoor ben ik nog een paar maanden op een basisschool gaan kijken. Ik ben blij dat ik dat gedaan heb, want ik weet nu heel goed dat ik het allerliefst op een BSO én bij Hero wil werken. Maar als ik er dan toch een moet kiezen dan is de volgende situatie mij altijd is bijgebleven:
Wij zaten in de bus onderweg naar het Teylersmuseum en een van de kinderen vroeg aan mij wat mijn doel was. Hierop antwoorde ik: ‘Wat een mooie vraag! Ik zou eigenlijk wel huisje, boompje, beestje willen.’ Waarop een ander kind zei: ‘Oh, ik heb gelukkig al 2 bomen in onze achtertuin staan!’. Hilarisch toch? Ik stopte pas met lachen toen wij aankwamen bij het museum. Humor van de kinderen zijn altijd onderdeel geweest van mijn leukste ervaringen bij Hero.
Wat doe je graag in je vrije tijd?
Doordat ik als kind vaak ziek was, merkte ik dat sporten goed voor mij was. Nu sport ik bijna dagelijks in de sportschool, wandel ik in de natuur, ga skeeleren of zwemmen. Naast de gezondheidsvoordelen werkt dit voor mij ook heel ontspannend. Maar hier heb ik ook wel hulp bij gehad van een goede motivator: mijn vriend Dave. Hij werkte als personal trainer en nu als fysiotherapeut. Wij praten veel over een gezonde leefstijl en dit doe ik nu ook met de kinderen op onze groep. Als ik met een bakje havermoutpap aankom vinden zij dit super interessant en barsten de gesprekken los over voeding. Ik zou ooit wel eens willen aansluiten bij een werkgroep die gaat over het voedingsbeleid van Hero. Verder lees ik graag een spannende thriller (Harlan Coben is mijn favoriete schrijver), ben gek op kaart- en bordspellen en ben ik bijna elk weekend wel op pad met familie of vrienden. Ik ben een ontzettende F1 fan, en ga dit jaar voor het eerst samen met mijn familie kijken op het circuit in Zandvoort!
Wie van je collega’s is volgens jou een echte Hero en wil je graag in het zonnetje zetten?
Ik wil graag drie Hero’s in het zonnetje zetten die dat verdienen: Mijn oud collega en stagebeleider Ebru: van haar heb ik ontzettend veel geleerd en de ruimte gekregen om mijzelf te ontwikkelen. Wij zijn meer dan alleen collega’s van elkaar geweest, er is een bijzondere vriendschap ontstaan. En mijn huidige collega’s Zehnep en Loes! Wij zijn een dream team en dat horen wij vaak van kinderen en ouders. Een van de kinderen zei zelfs laatst dat wij nooit meer met z’n drieën weg mogen gaan. Het is fijn om zulke fantastische PM’ers naast je te hebben!
